Dwaj inżynierowie założyli, że w prosty i bezpieczny dla środowiska sposób można pozbawić sól i chlorek wapnia ich niekorzystnych właściwości.
Proponują oni dodanie do soli lub chlorku wapnia substancji powstrzymującej korozję oraz regulatora pH, który utrzymywałaby pH roztworów w okolicy odczynu obojętnego - bezpiecznego dla powierzchni metalowych i środowiska.
Jak zaznaczają pomysłodawcy, zawartość tych dodatków nie przekracza kilku procent. Wstępne proste testy potwierdziły, że udało się dobrać takie dodatki, które eliminują negatywne skutki stosowania soli i chlorku wapnia do utrzymania dróg.
W przypadku chlorku wapnia uzyskali jeszcze jeden pozytywny efekt. Użyty jako regulator pH wodorofosforan amonowy, pospolicie stosowany jako nawóz fosforowo-azotowy, reaguje z chlorkiem wapnia, dając nierozpuszczalny w wodzie wodorofosforan wapnia.
Ten związek może wnikać w mikroszczeliny i się odkładać w nich, uszczelniając strukturę drogi. Przy systematycznym stosowaniu chlorku wapnia z dodatkami możliwe byłoby zabezpieczenie dróg, zanim powstaną w nich przełomy. Wniosek ten należy traktować ostrożnie, zanim nie zostanie potwierdzony badaniami - zastrzegają inżynierowie.
Także tańsza od wapnia sól mogłaby zawierać proponowane dodatki antykorozyjne. Jako pewną korzystną alternatywę inżynierowie proponują zastosowanie środka wprawdzie droższego, ale ulepszonego - chlorku wapnia, produktu odpadowego, powstającego przy jednej z metod produkcji sody. Rozpuszczający się chlorek wapnia wydziela ciepło. W związku z tym możliwe, że można by go używać w mniejszych ilościach i w efekcie obniżyć koszty.
Nawet jeśli ilości użytego chlorku wapnia wraz z dodatkami byłyby porównywalne do ilości soli, to i tak warto go stosować z uwagi na mniejsze straty spowodowane korozją, a możliwe że i degradacją środowiska i zniszczeniami infrastruktury drogowej.
Skład preparatu jest przedmiotem patentu (nr P-362675), złożonego przez inżynierów w 2003 r. w Urzędzie Patentowym RP w Warszawie.
