Umiem czytać i do tego rozumiem co czytam. Zgadzam się, że taki protokół jest niewiele wart, oddaje jedynie przebieg spotkania. Oczywiście radni powinni wpłynąć na to by protokół był poprawny, ale tak mimochodem. Jeżeli któryś z nich weźmie to jako swoją misję dziejową i zapomni o mieszkańcach, którzy mało się interesują tym protokołem a bardziej zainteresowani są poprawą swojej egzystencji np. przez postawienie świateł, to mimo, że protokoły będą piękne, mieszkańcy bytu nie polepszą:(

W naszej gminie jest wiele do zrobienia, z całą pewnością BIP i protokół jest ważny, ale nie na pierwszym miejscu. Mnie bardziej interesuje urwany mostek, którym dojeżdżam do domu niż poprawność protokołu.

Pierwsze miejsce jest tylko jedno. Trudno umieścić na najwyższym miejscu podium tylko jedną, najważniejszą sprawę. Priorytetowych problemów, które ex aequo plasują się w czołówce jest całe mnóstwo, a wśród nich znajdziemy BIP i protokoły z posiedzeń połączonych komisji. A ważne to dlatego, że wtedy my wyborcy możemy rozliczyć wybranych z tego, co „w naszej gminie jest do zrobienia”. I wtedy mieszkańcy, po postawieniu nowych punktów świetlnych będą wiedzieli komu za to dziękować, a nauczyciele, których konkretny problem został zlekceważony przez konkretnych radnych będą wiedzieli kogo mogą krytykować. Mam konstytucyjne prawo do krytycznego patrzenia na poczynania władzy różnego szczebla, których jawność z pewnością poprawi skuteczność działania, bo będzie wiadomo kto za co odpowiada i kto czego nie dopatrzył. I to jest warunek konieczny do poprawy warunków egzystencji mieszkańców gminy.

1)    Jeśli nie ma znaczenia kto pyta, to skąd tyle szyderstwa pod kątem pytań lub stwierdzeń np. wieszcza. Kotlety będą ciągle odgrzewane do momentu wyjaśnienia spraw. A niechęć do forumowiczów może brać się z trafności pytań. A skąd pewność, że osoby uczestniczące w rozmowach gadają same ze sobą? Dlatego, że myślą podobnie? I znowu podejrzenie bez podstaw.
2)    Nie widzę na czanieckim forum objawów prywatnej wojny. I może szkoda. Bo jeżeli prywatne uprzedzenia do poglądów osób trzecich są powodem ich zwolnienia to nadal żyjemy w PRL. Powody zwolnienia wytoczone przez pracodawcę muszą podlegać podstawom prawnym. Dziś forumowicz o nicku Wloscianin interesuje się wyrokami dwójki nauczycieli, czyli zakłada, że pierwsza dwójka zwycięstwa ma w kieszeni. A to znaczy, że powody ich zwolnienia zaczynają obciążać pracodawcę, a cała sprawa skutecznie zmierza w stronę odwetu za coś, o czym nie wiemy. Była kiedyś mowa o funduszu socjalnym, o wyjeździe do Tunezji, o niewłaściwym wykorzystaniu zwolnienia lekarskiego, ale to są okoliczności obciążające pracodawcę. I wierzę, że sąd przychyli się do racji zwolnionych. A jakie są faktyczne powody, czy kontra wobec powyższego może być powodem zwolnienia? I czy forumowicza o nicku Wloscianin nie dostrzega zemsty jako podstawowego powodu czystki w szkole?
3)    I tutaj zgoda. Ja widzę, że próba naprawienia zdarzeń, które obciążają dyrekcje gimnazjum w Kozubniku z punktu 2) owocują zwolnieniem osób, które na takie praktyki się nie zgadzają. Czyli próbując zmienić coś w realu spowodowały realną zmianę warunków swego zatrudnienia. Jeśli forumowicza o nicku Wloscianin jest tak żywo zainteresowany gimnazjum w Kozubniku, to może ma pomysł jak w realu zmienić katastrofalny wizerunek placówki.
4)    Forumowicza o nicku Wloscianin nie widzi, albo nie chce widzieć, że kontrole odwiedzające gimnazjum w Kozubniku są w pewnym zakresie kierunkowo inspirowane, a przedmiot skargi nie zostaje podważany tylko potwierdzany. Co wówczas robi odpowiedzialny szef? Naprawia błędy i pilnuje, by się nie powtórzyły. Co robi szef nieodpowiedzialny? Wyrzuca z pracy osoby, które miały rację. A rola BIP została bardzo trafnie omówiona przez samego zainteresowanego naszą rozmową.
Proszę, by forumowicz o nicku Wloscianin uszanował zdanie wszystkich, zwolenników i  przeciwników światopoglądowych, gdyż każdy z nas wnosi do dyskusji coś wartościowego.

Jeśli kolejne wyroki mają zapaść w tym tygodniu przyłanczam się już dziś do słów uznania i podziwu. Powodzenia, czekamy na pozytywne wieści.

Prawo w tych przypadkach jest niewzruszone. Sądy funkcjonują na pograniczu rozstroju nerwowego, ale sprawiedliwości bez wątpienia stanie się za dość.

Proszę przekazać gratulacje.

Czwarta koleżanka po dzisiejszej sądowej rozprawie, w trakcie której przesłuchany został Wójt Gminy Porąbka Pan Czesław Bułka musi uzbroić się w cierpliwośc do lutego 2013 roku, kiedy to będzie miała miejsce czwarta rozprawa przeciwko Publicznemu Gimnazjum im. Jana Pawła II w Porąbce.

Pozostała trójka czeka na decyzję Sądu Okręgowego w Bielsku - Białej, który miejmy nadzieję jak najszybciej rozpatrzy apelacje  od  wyroków wydanych przez Sąd Rejonowy w Żywcu. Należy dodać wyroków przywracających nas do obowiązków służbowych na zasadach pracy i płacy sprzed zwolnienia.

Sławomir Kubiś

Najszczersze gratulacje. Niech sukcesy nauczycieli z Kozubnika będą drogowskazem dla wszystkich, którzy obawiają się walki o swoje prawa i sprawiedliwość.

Bezsprzecznie wychodzi na to, że Czesław Bułka oraz jego mierna ekipa zaczęła nie z tymi ludźmi co trzeba. Oto grupa nauczycieli nie wystraszyła się jego "boskiego majestatu" i wygrywa. Ile nas to będzie kosztowało? Nie wiemy. Może jednak warto zapłacić każdą cenę aby się dowiedzieć, że gminna władza nie jest nietykalna a gminni urzędnicy, razem z trójką prawników Czesława Bułki, posiadają wątpliwe kwalifikacje. Czekam na wyroki, mam nadzieję, że zostaną one przez Was opublikowane aby każdy mógł się dowiedzieć jak było łamane prawo.
Aspera od astra.

Wydaje się, że postawy zadeklarowane przez bliżej nam nie znaną grupę osób wobec Pan Marty Tylzy – Janosz, Pana Ignacego Kocemby oraz wyrzuconych nauczycieli powodują swoisty szok kulturowy. Osoby te znalazły się w określonym kręgu pomówień za słowa i postawy, które w swej otwartości winny zasługiwać na szacunek i uznanie tak, jak to się dzieje w większości polskich gmin. Wezwanie do przestrzeganie prawa zasługuje w swojej formule na nieograniczony szacunek. Z niedowierzaniem należy przyjmować postawy, które reprezentuje „radny”, „galler”, czy od dawna utajniony Włościanin. Oczywiście są to postawy dopuszczalne, każdy z nadania prawa jest wyrazicielem swoich myśli i poglądów. Trafne jednak wydaje się przypuszczenie, iż działania dyskredytujące postawy konkretnego radnego, nauczyciela, czy przedstawiciela dowolnej grupy społecznej nie służą rozwojowi lokalnej społeczności obywatelskiej, zwłaszcza jeśli legalność dyskredytacji pochodzi od anonimowych członków grupy przeciwnej. Grupy, która jak się wydaje cele swoich działań w zakresie polityki lokalnej nie kieruje na zaspokajania zbiorowych potrzeb lokalnej wspólnoty samorządowej, lecz na zaspokojenie potrzeb partykularnych, niejednokrotnie stojących w kolizji z tymi pierwszymi.

Obawy przed transparentnym trybem sprawowania władzy zawsze budzą podejrzenia. Wydaje się, że w realiach naszej wspólnoty samorządowej doprowadzić to może w rezultacie do konfliktów z racją stanu wyższego rzędu. Wartością konfliktu staje się zakres tego rzędu, doprowadzający do tarć grup interesów. Mamy grupę, której jak się wydaje zależy na istniejącej stagnacji, mamy grupę walczącą o rozwój i praworządność. Pierwsza będąc autorem systemu obecnie obowiązującego nie dostrzega potrzeby zmian, co jest niezwykle niebezpieczne. Druga – opozycyjna została paradoksalnie powołana do życia dysfunkcjonalnością pierwszej. Mechanizm przetestowany i funkcjonujący w każdej ugruntowanej demokracji w porąbskiej wspólnocie samorządowej postrzegany jest wrogo i destrukcyjnie, co może potwierdzać przypuszczenie o braku lub ułomności w działaniu zasad demokratycznych  naszego najbliższego otoczenia.

Rozwój postaw demokratycznych w naszym regionie zależny jest od wytrwałości w przyjmowaniu ciosów. Pięściarze twierdzą, że nie ma ludzi odpornych na uderzenia, to tylko razy są nieskutecznie zadawane. Wszystkim znanym i nieznanym wchodzącym na ścieżkę lokalnej opozycyjności i sobie samemu też życzę, by rozpoczęte działania, rozpatrywane w ujęciu historycznym i obecnym przyniosły zamierzone efekty, które skierują Naszą Gminę w zupełnie nowe, nieznane, lecz można przypuszczać, że dla mieszkańców przyjazne przestrzenie.

A ja mu nie wierzę i też będę go sprawdzał.
Nie wierzę ani w jego Prawo, ani Wspólnotę, a rodziną z nim nie jestem.